Henryk Sienkiewicz urodził się 5 maja 1846 roku w Woli Okrzejskiej na Podlasiu. Najwcześniejszym utworem zapamiętanym przez pisarza, były, zgodnie z patriotyczną tradycją domu, Śpiewy historyczne Juliana Ursyna Niemcewicza. Mały Henryk już w dzieciństwie chwytał za pióro, by spisywać „wiersze i utwory prozą”. Jednak, jak wspominał po latach „jako dziecko nie marzyłem o zawodzie wyłącznie  pisarskim”, ale pragnął zostać rycerzem. Literatura miała ogromny wpływ na plany i marzenia młodego Henryka, ponieważ zależnie od czytanej lektury  zmieniały się jego plany i marzenia. Czytając Robinsona Cruzoe Daniela Defoe, śnił o dalekich podróżach i niezwykłych przygodach. Poznając biografię Napoleon a Bonaparte. Zamieniał się w wielkiego wodza, który jednym skinieniem porywa za sobą tłumy. Okruchy tych chłopięcych marzeń odnajdujemy na kartach jego powieści.

Uczniowie naszej szkoły znają twórczość polskiego noblisty  przede wszystkim na podstawie omawianych w szkole lektur: W pustyni i w puszczy, Quo vadis, Latarnik. Do najwybitniejszych dzieł Sienkiewicza należy jeszcze zaliczyć Trylogię (Ogniem i mieczem, Potop i Pian Wołodyjowski). W bibliotece szkolnej można znaleźć nie tylko powieści Henryka Sienkiewicza ale również książki opowiadające o jego życiowi i twórczości.

Święto Pracy to międzynarodowe święto klasy robotniczej, które obchodzone jest rokrocznie 1 maja, począwszy od 1890 roku. W Polsce Święto Pracy jest świętem państwowym od 1950 roku. Wprowadzone zostało przez II Międzynarodówkę w celu upamiętnienia wydarzeń z pierwszych dni maja 1886 roku w Chicago.  1 maja obchodzony jako Święto Pracy jest także katolickim Świętem Józefa Rzemieślnika. Proklamował je papież Pius XII 1 maja 1955 roku. Nadał w ten sposób religijne znaczenie obchodzonemu od 1890 roku świeckiemu Świętu Pracy. W tym dniu Kościół w sposób szczególny pragnie zwrócić uwagę na pracę ludzką, zarówno w aspekcie wartości chrześcijańskich, jak
i społecznych, ogólnoludzkich i narodowych.  1 maja jest też dniem wolnym od pracy w Norwegii, Słowacji, Słowenii, Szwecji czy Włoszech. Co ciekawe, w Stanach Zjednoczonych 1 maja nie jest świętem pracy, mimo że powstało ono właśnie dla upamiętnienia wydarzeń w USA. Amerykanie tzw. Labor Day obchodzą w pierwszy weekend września.

Dzień Flagi to jedno z najmłodszych świąt państwowych. Obchodzony jest 2 maja, bo właśnie tego dnia w 1945 roku polscy żołnierze z 1. Dywizji Kościuszkowskiej zawiesili biało-czerwony sztandar na Kolumnie Zwycięstwa w Berlinie. Kolory flagi to odwzorowanie herbu, czyli wizerunku białego orła (ten kolor symbolizuje dobroć i czystość intencji narodu polskiego) w czerwonym polu (ta barwa jest symbolem patriotyzmu i władzy).

Konstytucja 3 maja została uchwalona 3 maja 1791 roku. Autorami Konstytucji byli Król Stanisław August Poniatowski, Ignacy Potocki i Hugo Kołłątaj. W dniu ustalenia Konstytucji przestaje istnieć Rzeczpospolita Obojga Narodów, a w jej miejsce zostaje powołana Rzeczpospolita Polska. Święto Konstytucji obchodzono do ostatniego rozbioru. Świętowanie 3 maja było zakazane we wszystkich zaborach, dopiero po I wojnie światowej kiedy Polska odzyskała niepodległość Święto zostało wznowione. Podczas II wojnie światowej w czasie okupacji niemieckiej i radzieckiej Święto zostało zdelegalizowane. Dopiero w 1989 r. Święto Konstytucji 3 maja znów jest świętem narodowym, a od 2007 roku obchodzone jest również na Litwie.

Notatkę przygotowały uczennice klasy 8b: Oliwia Borkowska, Joanna Kornilak i Maja Kosyl. Gazetkę szkolną przygotowała  p. Monika Zielińska.